روزها از پی هم می‌گذرند و بازهم محرم فرا می‌رسد، ماه اندوه شیعیان، ماهی که هرسال با فرارسیدن آن باز به یاد می‌آوریم که حسین بن علی(ع) که بود و برای زنده نگاه داشتن اسلام چه کرد. حماسه عاشورا برای ما یادآور بزرگمردی، اصالت، شرافت، مردانگی و عظمت است. یادآوری واقعه عاشورا و روزگاری که بر امام حسین(ع) و خانواده و یاران باوفای ایشان گذشت، هرچند برای شیعیان اندوهبار است، اما این باعث نمی‌شود که برایشان سوگواری نکنیم. در تمام این سال‌ها هرکس به شیوه خود برای امام حسین(ع) عزاداری کرده است. حضور در هیئت‌ها، نشستن پای منبر بزرگان، بر سر و سینه زدن و گریستن...
با این حال شنیدن روضه شهادت امام سوم شیعیان از زبان افراد مختلف، هرکدام به نوعی ما را با حال و هوای عاشورای سال 61 هجری قمری روبه‌رو می‌کند اما این بار روایت این حادثه عظیم را از زبان کسی می‌خوانیم که نثری روان و شاعرانه دارد،
پس اگر شما هم مثل من مطالعه کتاب را برای سوگواری انتخاب می‌کنید، مطلب امروز مناسب شماست.
معرفی کتاب
کتابی که امروز به معرفی آن می‌پردازم، «فتح خون» اثری از شهید سید مرتضی آوینی است. فتح خون کتابی است که به بررسی حادثه عاشورا و قیام امام حسین(ع) می‌پردازد. این کتاب نه تنها یک بازگویی تاریخی است، بلکه سفری روحانی به عمق واقعه‌ای است که تا به امروز در دل‌های مسلمانان و حتی فراتر از آن، جایگاه ویژه‌ای دارد.
این اثر که احتمالاً در ماه محرم و سال ۱۳۶۶ نوشته شده، روایت محرم نیز نام گرفته است؛ آوینی در «فتح خون»، با بهره‌گیری از نثری شاعرانه و فلسفی، سعی دارد تا رازهای ناپیدای این واقعه بزرگ را برای خوانندگان آشکار کند. او با دقت و ظرافت، نه تنها به توصیف وقایع عاشورا می‌پردازد، بلکه تلاش می‌کند تا علل و پیامدهای این قیام را نیز بررسی کند. نگاه عمیق و ژرف آوینی به این واقعه، باعث شده است که «فتح خون» به یکی از منابع معتبر و الهام‌بخش برای شناخت بهتر عاشورا تبدیل شود.
درباره کتاب فتح خون
کتاب شامل دو بخش توصیفی و تحلیلی است. بخش اول شرح آنچه از رجب‌المرجب تا محرم‌الحرام سال ۶۱ هجری قمری است. این بخش بیشتر اهمیت ادبی دارد، اما بخش دوم از زبان راوی است که تحلیل می‌کند هرکس را عاشورایی است... این بخش بی‌شک از خواندنی‌ترین مطالبی است که در باب کربلا به رشته تحریر در آمده است.
یکی از ویژگی‌های برجسته «فتح خون»، توانایی نویسنده در خلق تصاویری زنده و تأثیرگذار است. آوینی با قدرت قلم خود، صحنه‌های عاشورا را به گونه‌ای توصیف می‌کند که خواننده احساس می‌کند خود در میانه میدان کربلا حضور دارد. این قدرت توصیف، همراه با تحلیل‌های عمیق و دقیق، باعث شده است که «فتح خون» به اثری ماندگار و بی‌بدیل تبدیل شود.
اما «فتح خون» تنها به توصیف واقعه عاشورا محدود نمی‌شود. آوینی در این کتاب، با بهره‌گیری از دیدگاه‌های فلسفی و عرفانی، به بررسی ابعاد مختلف این قیام می‌پردازد. او تلاش می‌کند تا پیام‌های عمیق و معنوی این واقعه را برای خوانندگان روشن سازد و آن‌ها را به تأمل و بازنگری در ارزش‌ها و اصول انسانی دعوت کند.
«فتح خون» کتابی است که نه تنها برای علاقه‌مندان به تاریخ و دین، بلکه برای همه کسانی که به دنبال درکی عمیق‌تر از انسانیت و ارزش‌های والای انسانی هستند، توصیه می‌شود. این کتاب، با نثری زیبا و محتوایی غنی، اثری است که هر بار خواندنش، دریچه‌ای جدید به روی حقیقت و معنویت می‌گشاید.
درباره نویسنده کتاب
سید مرتضی آوینی، نویسنده و متفکر برجسته‌ای است که آثارش همواره با استقبال گسترده‌ای روبرو شده است. او در تاریخ ۲۱ شهریور ۱۳۲۶ در شهر ری به دنیا آمد. آوینی کارگردان فیلم مستند و روزنامه‌نگار حوزهٔ فرهنگی بود. از سید مرتضی آوینی آثار مکتوب زیادی به جا مانده است که «فتح خون» هشتمین کتاب از مجموعۀ آثار ایشان است که انتشارات «واحه» آن را چاپ کرده است.
همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردم؛ نوشتن کتاب حدوداً از سال ۱۳۶۶ آغاز شد، اما فصل پایانی کتاب که می‌بایست به وقایع روز عاشورا بپردازد، خالی است. تنها چند صفحه یادداشت وجود دارد که در انتهای کتاب با نام فصل «تماشاگه راز» آمده است. سید شهیدان اهل قلم، پیش از شهادت تنها فرصت کرد فصل ششم و نهم کتاب یعنی «ناشئه الیل» و «سیارۀ رنج» را ویرایش کند، اما مابقی کتاب پس از حیات ظاهری ایشان ویرایش شد. کتاب ابتدا توسط انتشارات «ساقی» چاپ شد و پس از آن انتشارات «واحه» مسئولیت چاپ آثار این شهید را به عهده گرفت.
آوینی در «فتح خون»، نه تنها یک روایتگر تاریخی است، بلکه یک راهنمای معنوی است که تلاش می‌کند تا خوانندگان را به سفری درونی و روحانی ببرد. او با استفاده از زبان شعر و نثر، واقعیتی را بازگو می‌کند که تا به امروز الهام‌بخش میلیون‌ها انسان بوده است.
خبرنگار: زهره هاشمی
نظر شما